Κεραμιδόγατες

Από μικρός θυμάμαι τα καλοκαίρια ότι στην αυλή του σπιτιού μας είχαμε ένα τσούρμο γάτες. Άλλες αρσενικές, άλλες θηλυκές και καμιά φορά μικρά γατάκια γεννητούρια που ακόμα δεν είχαν απογαλακτιστεί από τη μάνα τους. Ο θείος της φρόντιζε καθημερινά χειμώνα - καλοκαίρι. Της τάϊζε, τις πότιζε και πρόσεχε τα μικρά τους. Εμείς αναλαμβάναμε δράση τα καλοκαίρια και παίζαμε μαζί τους λες και ήταν και αυτές μέλη της παρέας μας. Κατά τ’άλλα ήταν ελεύθερες να γυρίζουν στη γειτονιά, να κάνουν παρκούρ στα κεραμίδια και στις μάντρες και να κυνηγούν τα θηράματά τους.

Οι γάτες του Μολύβου

Κάθε σπίτι στο Μόλυβο, δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχει τουλάχιστον μια γάτα να περιφέρεται στην αυλή, στον κήπο ή στα κεραμίδια. Μπορεί να συναντήσεις τα χαριτωμένα τετράποδα οπουδήποτε κι αν πας, από το κάστρο μέχρι το λιμάνι. Εκτός από τα σπίτια, οι αδέσποτες συχνάζουν στις ταβέρνες και στα ψαράδικα όπου εκεί τα μεζεδάκια είναι άφθονα. Οι περισσότεροι χαίρονται να τις βλέπουν, μα κάποιοι δυσανασχετούν. Οι τελευταίοι όμως δεν γνωρίζουν πόσο χρήσιμες είναι οι γάτες ιδιαίτερα για τους κατοίκους του χωριού. Ιδιαίτερα τα παλιά χρόνια, υπάρχουν αναφορές και ιστορίες για γάτες που έσωσαν κατοίκους από μεγάλες ατυχίες (φίδια, αράχνες, τρωκτικά).

Κάθε σπίτι στο Μόλυβο, έχει τουλάχιστον μια γάτα στην αυλή, στον κήπο ή στα κεραμίδια. Συχνάζουν επίσης στις ταβέρνες και στα ψαράδικα όπου εκεί τα μεζεδάκια είναι άφθονα.

Η ύπαρξη των συμπαθών αιλουροειδών καθίσταται αναγκαία προκειμένου να εξισορροπούνται αστικά, ημιαστικά ή ακόμα και αγροτικά οικοσυστήματα. Οι γάτες κυνηγούν τα ανεπιθύμητα τρωκτικά, τα ερπετά και τα αραχνοειδή, τα οποία κατά τις προηγούμενες δεκατίες εμφανίζονταν συχνά λόγω της παλαιότητας των σπιτιών και των ατελών εργασιών καθαρισμού των αυλών, των κήπων και των χωραφιών.

Δεν θα ξεχάσω ένα απόγευμα, μόλις είχα τελειώσει το παιχνίδι με το γάτο μας και με ακολουθούσε κατά πόδας. Έσκυψα να πάρω στην αυλή τις παντόφλες μου και ένιωσα το γάτο μας να εξαπολύει επίθεση στις παντόφλες και να αρπάζει κάτι με τα νύχια πετώντας το μακριά. Πρόλαβα να διακρίνω το σχήμα του σκορπιού λίγο πριν τον πλακώσει ο πατέρας μου με το φτυάρι. Στα παλιότερα χρόνια ο θείος μου έλεγε ότι είχε μια γάτα που του έφερνε τα τρόπαια μπροστά στην πόρτα του, από ποντίκια μέχρι φιδάκια.

Σήμερα εντός οικισμού είναι σπάνιο να συναντήσεις τους παραπάνω δυσάρεστους επισκέπτες. Ο εκτενής και συστηματικός καθαρισμός των δρόμων, των αυλών και των κήπων καθώς και η μεγάλης κλίμακας ανοικοδόμηση που συντελέστηκε τις τελευταίες δεκαετίες στον Μόλυβο, έχουν απομακρύνει και σχεδόν εκμηδενίσει τα θηράματα των γατών. Ακόμα κι αν τύχει και ξεμυτίσει κάποιο απρόσκλητα δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Όλο και κάποια κεραμιδόγατα θα βρεθεί στο διάβα του και θα το “φροντίσει”!